evrim 4esaretin cesarete bakan yüzü neden/siz b/akışların sırlarını illegal kuşanmış keder, Uzun yol kervanları gibi s/usumun gamzelerinden geçer bir his kızıl düşlerimi dürter buradan ötesi çok derin der hiçliğe isim bulurum böyle anlarda tuzu kuru egenin aylan bebeği gibi üşür güneşe bakan yüzüm cinneti emzirir farkındalığın s/ağırlığı zikrimin saçaklarında intihar provası için toplanır hüzün kuşları -kanatları can kırığı cinnete en yakın olduğum yer de bir geveze sessizlik ki !.. ganimet misali "gerçeği görmek cesaret ister dedi bir bilge" bilirim bende herkesten iyi bilirim hem de gözlere kül sözlere bülbül olur kifayetsiz bakışlar derken... kırışır göz çukurları göçüp gider yıllar hasarlı bir yaşamın nasırlı ellerinde karamsarlığa serilir umutlar bazen kendine kırılgan bazen kendine d/evrim ardımda ise ötesi bilindik bir hikâye mohikan |